Anne babalar genellikle çocuklarına nasıl disiplin aşılayacağı ve neleri yapmaları, neleri yapmamaları, konusunda kararsızlıklar yaşarlar.

Çocuklar öğrenmek için her zaman işleyen hafızayı kullanırlar. Çok adımlı talimatları takip etmek veya kafanızdaki bir matematik problemini çözmek gibi şeyler için gereklidir.

20 yıl öncesine kadar çocuklar bahçede, hatta okulda vaktinin çoğunu oyun oynayarak geçiriyordu. Resim çeker gibi, kendi beyinlerinde veya arkadaşları ile hayal dünyası kurarak oynuyorlardı.

Anne-babanın ve diğer aile üyelerinin çocukların eğitimi ve gelişimine katkıda bulunmak adına erken yaşta okulun uyguladığı eğitim programını ” takip edip katkıda bulunmalarını ” sağlayan süreçtir.

Aslında sadece çocuklar değil yetişkinler ve hayvanlar da oyuna ihtiyaç duyar. Çocuklar ve genç hayvanlar sürekli kendini tekrarlayan oyunlardan hoşlanırlar.

2.5 yaş, gelişimin en büyük kriz dönemlerinden biri olarak kabul edilir. Bu yaş döneminde çocuk, dengesiz, olumsuz, kararsız ve isyankardır.